Sufijo
-īt(ēs) -ῑτης gr., hace sust., 'elemento anatómico'
Nota: En gr. significaba 'que está relacionado con', 'que pertenece a un grupo' y era, en cuanto al género, masculino; con en este valor pasó a lat. -īta; como el esp. no las reconocía como masculinos por acabar en -a, las remodeló en una forma más propia del masculino. Véase el sufijo -ītēs.
1 palabra antigua con cambio de significado usa el sufijo:
Palabra | Fecha 1ª docum. | Tipología |
---|---|---|
dendrita | 1889 | reintroducida |
19 neologismos usan el sufijo:
Palabra | Fecha 1ª docum. | Tipología |
---|---|---|
amiloleucito | 1894 | documentada |
axodendrita | 1914 | documentada |
basioftalmito | 1877 | documentada |
branquiosteguito | 1880 | documentada |
carpopodito | 1870 | documentada |
endopodito | 1870 | acuñada por G. Rolleston |
epipodito | 1869 | documentada |
escafognatito | Neol. s. XIX | sin asignar |
esclerito | 1861 | documentada |
exopodito | 1870 | acuñada por G. Rolleston |
gnatopodito | 1882 | documentada |
merozoíto | 1897 | acuñada por P.L. Simond |
neurita | 1894 | acuñada por P.A. Fish |
neurocondrita | Neol. s. XIX o XX | sin asignar |
protopodito | 1870 | documentada |
rabdites | 1885 | documentada |
somita | 1869 | documentada |
trofozoíto | 1909 | documentada |
zonito | 1880 | documentada |
Forma del sufijo en español:
ita, ito
ita, ito